Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
бастырыңқырау — бастырыңқыра етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бастырық — зат. Қақпа, есікті жабу үшін ілгек темірге көлденең өткізілетін ағаш. зат. Сүйекті түзетіп, тегістейтін құрал, қысқы. зат. Арбаға, шанаға, шөп, отын тиеген кезде ауып кетпес үшін үстінен бастыра байлайтын түзу сырғауыл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бастырық — 1 (Қарақ.) самаурынның комфоркасы. Б а с т ы р ы ғ ы н салып қоймаса, самауырыннан түтін шығып кетеді (Қарақ.) 2 (Түрікм.: Таш., Тедж., Мары) бәйге атына жабатын жеңіл жабу. Тона тұрған б а с т ы р ы қ т ы ат – колхоз бастықтікі (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бастырыңқыра — ет. Аздап бастыру, бастыра түсу … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыз бастырық — Біреудің аузын алу үшін берілетін ақы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желқазық — зат. этногр. Киіз үйді жел ұшырып кетпес үшін бастырық арқанды байлайтын қазық. Жел соққанда киіз үйді арқанмен бастырады. Бастырық арқанды байлап бекітуге арналған қазықты «ж е л қ а з ы қ» дейді (Шаңырақ, 104). …Дауыл боларда ол желбауларды… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қышыр — I зат. кәс. Талқының, бастырықтың бір біріне қарамақарсы тістері. Талқының екі арасында бастырықтың тістеріне (қ ы ш ы р ы) қарама қарсы кертілген тістері болады (Д.Шоқпарұлы: Ер қанаты, 292). II зат. жерг. Қарынның ішкі қатпарлары, түгі. Жуып… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алапа — зат. көне 1. Олжа, пайда, табыс. 2. Пара, алым, ауыз бастырық. 3. Ескі әдет ғұрып бойынша қыз ұзатқанда берілетін кәдімгі сыйлық, жөн жоралғы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бастырғы — зат. Бастырық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көшкі — зат. кәсіб. Ауды суға батырып тұратын бастырық, салдауыр, қайықтың зәкірі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
